Αναπάντεχα γεννητούρια!!

Το σπίτι μου έχει μετατραπεί πλέον σε κανονικό ζωολογικό κήπο, όχι πως πριν δεν ήταν!!

Πριν λίγους μήνες οι γονείς μου είχαν πάρει δύο κουνελάκια την Ιόλη, που την βλέπετε και σε φωτογραφία, και την αδελφή της τη Ναταλί. Έτσι είχαμε συνολικά 3 κουνέλια, μαζί με τη Ζουζού... :)

Η πρώτη είναι γαλανομάτα, λευκή και έχει στη ράχη της και γύρω από τα μάτια της καστανό χρώμα , ενώ η Ναταλί είναι λευκή με μαύρα αυτιά και μαυρίλα γύρω από τα ματάκια της. Γενικά η Ιόλη ήταν πάντα πιο ήρεμη και φοβητσιάρα σε αντίθεση με τη Ναταλί που αποδείχτηκε πιο δυναμική και τσαμπουκαλού!! Και αυτό εξηγείται, καθώς το καημένο το κουνέλι ήταν τελικά Νάταλος και του είχαμε θίξει τον ανδρισμό!!

Όπως καταλαβαίνετε ο κύριος είχε τις ορμές του και την πλήρωσε η γλυκιά μου Ιόλη.. Καταλάβαμε ότι δεν ήταν και τα δύο θηλυκά μόνο όταν είδαμε τα μωρά στο κλουβί ένα πρωί!! Και δεν μπορεί να έγιναν ως δια μαγείας ούτε να δημιουργήθηκαν τα πρώτα όντα προερχόμενα από το ίδιο φύλο!!!
Η μητέρα μου όταν το ανακάλυψε έπαθε σοκ, λογικό μου ακούγεται..

Το μόνο άσχημο είναι πως τώρα που καταλάβαμε ότι έχουμε και αρσενικό στην παρέα δυστυχώς θα πρέπει να το δώσουμε γιατί δεν νομίζω να αφήσει την Ιόλη κυρίως σε ησυχία. Θα πάει όμως σε καλά χέρια όπως και τα μωρά μας. Δεν θα τα πουλήσουμε αλλά θα τα δώσουμε σε κάποιον που να τα θέλει και να τα φροντίζει.

Μέχρι στιγμής τα 3 μαζί με τον Νάταλο έχουν καπαρωθεί και για τα υπόλοιπα θα βρούμε με τον καιρό. Αν και κάποιο θέλω να πάει σε μια αραχνούλα που ξέρω ότι τρελαίνεται στην ιδέα.. μακάρι!!

Αρχικά ήταν 7 αλλά το 7ο δεν τα κατάφερε και πέθανε στη γέννα,ποτέ δεν μ' άρεσε η λέξη ψόφησε, ενώ το 60 ήταν πολύ αδύναμο εξαρχής και δεν μπόρεσε να κρατηθεί στη ζωή παραπάνω από 4-5 μέρες.

Τα άλλα πέντε όμως ευτυχώς είναι μια χαρά. Στην αρχή ήταν πάρα πολύ μικρά σαν μια ζελατίνα για δέρμα, κουφά και τυφλά αλλά όσο περνάνε οι μέρες αλλάζουν τόσο πολύ και φαίνεται η διαφορά. Χθες άνοιξαν τα ματάκια τους και είναι τόσο γλυκά και τρυφερά! Η μαμά τους τα προστατεύει και τα φροντίζει. Τις πρώτες μέρες δεν τα θήλαζε και τα ταΐζαμε με ειδικό γάλα αλλά τώρα την έχουν ξεζουμίσει!!

Δύο απο αυτά είναι κατάλευκα. Άλλα δύο έχουν πιτσιλιά στη ράχη και το χρώμα του μπαμπά τους ενώ το τελευταίο έχει ένα αυτί μαύρο και καστανή ράχη. Ποικιλία.. δεν μπορείτε να πείτε!!!


Η Μελίνα, η μια απο τις σκύλες μου, τα πήρε μυρουδιά από την αρχή και θέλει να τα παρατηρεί. Τρελαίνεται να τα μυρίζει και να τα γλύφει αλλά επειδή είναι μεγάλη και ατσούμπαλη δεν την εμπιστεύομαι!!
Μεγάλη αντίθεση πάντως: από την μια τα μικρά σε μέγεθος τσέπης και δίπλα αυτή η κεφάλα:

Είναι τόσο υπέροχο να τα βλέπεις να κοιμούνται, να βγάζουν κραυγούλες, να αναπνέουν και να αντιδρούν στα χάδια που τους δίνεις.. Τόσο μαγικό να τα βλέπεις να μεγαλώνουν από εκεί που ήταν μια σταλιά.. Πόσο όμορφο να κρατάς στα χέρια σου μια ζωούλα τόσο μικρή...


Όχι πείτε μου δεν είναι όλα τους τρελά μουτράκια;!!