Θαμπωμένη απ'τη νύχτα..

Ένα βάρος στην καρδιά..

Κι ένα δάκρυ έτοιμο να κυλήσει...

Μ'αυτή τη φωνή να συντροφεύει την νύχτα

Με άγνωστα λόγια μα συνάμα τόσο οικία στην ψυχή..

**όνειρα γλυκά**

Διακοπές και άλλα πολλά!!!

Δροσιά σήμερα στην Αθήνα. Τι ανακούφιση!! Όλο αυτό τον καιρό που έχω να γράψω έχω τόσα νέα που μαζεύτηκαν!!"

Καταρχάς πήγα ολιγοήμερες διακοπούλες στην Άνδρο με δύο φίλες μου..
Περάσαμε πολύ όμορφα, τα νερά και η ομορφιά του νησιού υπέροχη.

Παίρναμε στην παραλία τα πράγματα στον ώμο μπαίναμε στη θάλασσα και την αράζαμε σε κάτι βράχια λίγο πιο πέρα χωρίς κόσμο και φασαρία. Είχαμε την προσωπική μας πλαζ!!

Αλλά δυστυχώς οι μέρες πέρασαν και είμαι πάλι πίσω. Δεν βρίσκω τι να κάνω μέσα στο σπίτι και βαριέμαι ελεεινά. Να διαβάσω λίγο σκέφτομαι αλλά όλο σαν σκέψη μένει προς στιγμής.

Ύστερα και από αρκετό καιρό βγήκαν και κάτι αποτελέσματα που περίμενα σε μαθήματα που είχα δώσει και πέρασα και τα δύο που περίμενα και με καλούς βαθμούς παρακαλώ!! Τώρα έχουν σειρά άλλα τρία-τέσσερα που θα δώσω το Σεπτέμβρη για να κατέβει επιτέλους ο αριθμός των μαθημάτων για το πτυχίο στο 7 ή 8. :)

Θα έδινα και παραπάνω μαθήματα αλλά από τέλη Αυγούστου μάλλον θα ξεκινήσω εποχιακή δουλειά σε βιβλιοπωλείο μέχρι τις αρχές Οκτώβρη και δεν θα μπορώ να πηγαίνω συνέχεια στη σχολή τουλάχιστον στην εξεταστική. Τις επόμενες μέρες περιμένω να με ειδοποιήσουν και θέλω τόσο πολύ να με πάρουν. Διαθέτω ένα συν βέβαια γιατί έχω ξαναδουλέψει εκεί αλλά μια αγωνία την έχω. Μ'αρέσει γενικά η δουλειά σε βιβλιοπωλείο αλλά είν

αι που χρειάζομαι και τα χρήματα.

Βλέπετε, έχω σκοπό με αυτά να πάρω δίπλωμα αυτοκινήτου!! (Άλλος ένας χάρος στους δρόμους της Αθήνας. :ΡΡ) Κι αυτό γιατί ο μπαμπάς μου μας πήρε αυτοκινητάκι, ένα Toyota Yaris και δεν λέει τώρα να έχω αμάξι και να μην έχω δίπλωμα!! :)
Αυτά τα νέα μου.... Για τέλος έχει φωτογραφίες με Ανδριώτικη θάλασσα έτσι για να δροσιστούμε λίγο παραπάνω παρέα με Locomondo!!! Φιλάκια πολλάα και καλό υπόλοιπο καλοκαίρι να έχουμε!!!

Fragile..

Κάπως έτσι θα έπρεπε να περιγράφεται η ζωή.. Εύθραυστη..
Και το ξεχνάμε. Αυτό είναι και το λάθος μας..
Είμαστε τόσο αγνώμονες.. κάνουμε σχέδια, τρέχουμε να προλάβουμε ανούσια πράγματα, αφήνουμε την καθημερινότητα να μας περικυκλώσει και κάπου εκεί ίσως κάποτε θυμηθούμε πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε..

Είναι στιγμές που αφήνομαι..

Απολαμβάνω τα πάντα γύρω μου σαν να τα βλέπω για πρώτη φορά..

Μπορεί να είναι τα ίδια πράγματα, το θέμα όμως είναι πως συχνά στεκόμαστε τυφλοί και τίποτα δεν διαπερνά τις αισθήσεις μας..
Δεν είναι όμως κρίμα να έχεις μπροστά σου μια ζωή με τα όποια καλά και άσχημα της και να ξεχνάς να τη ζεις;

Θέλω να τη ζήσω και πιστεύω πως μπορώ να το κάνω και φυσικά θα το κάνω!!
Τίποτα δεν μένει όπως έχει, όλα αλλάζουν και μεταβάλλονται αλλά με λίγη προσπάθεια και χαμόγελο μπορώ να το πετύχω.. Το μόνο που χρειάζομαι είναι λίγος αυθορμητισμός και αισιοδοξία παραπάνω!! Σε όποιον περισσεύει ας φέρει λίγο και από δω!! :Ρ

Περπατούσα πριν καιρό σε ένα χωματόδρομο λίγη ώρα πριν δύσει ο ήλιος και μπροστά μου βρισκόταν ένα ψηλό βουνό.
Στην απότομη άκρη μιας πλαγιάς του, σχεδόν στην κορυφή, βρισκόταν ένα δέντρο, γερμένο, ολομόναχο.. μα φαινόταν τόσο περήφανο!
Το ζήλεψα αυτό το δέντρο και θα'θελα να ήμουν στη θέση του.
Να έχω ολόκληρη την θέα της θάλασσας και του ορίζοντα μπροστά μου και ανάμεσα από τα κλαριά μου να περνούσε ο δροσερός αέρας. Να μπορούσα να είχα την ελευθερία του και το προνόμιό του να βρίσκεται εκεί ψηλά έστω και μοναχό μα ευτυχισμένο..
Μπορεί να σας φανεί παράξενο αλλά και που το σκέφτομαι με κάνει χαρούμενη και νιώθω τόσο ζωντανή μέσα μου!!

Ένα αγαπημένο τραγουδάκι για καληνύχτα..

για να μας θυμίζει πόσο εύθραυστοι είμαστε!

If blood will flow when flesh and steel are one
Drying in the colour of the evening sun
Tomorrow's rain will wash the stains away
But something in our minds will always stay
Perhaps this final act was meant
To clinch a lifetime's argument
That nothing comes from violence and nothing ever could
For all those born beneath an angry star
Lest we forget how fragile we are

On and on the rain will fall
Like tears from a star like tears from a star
On and on the rain will say
How fragile we are how fragile we are

On and on the rain will fall
Like tears from a star like tears from a star
On and on the rain will say
How fragile we are how fragile we are
How fragile we are how fragile we are

Είναι τόσα πολλά αυτά που γίνονται στη ζωή μου αλλά και τόσο μικρά που δύσκολα τα καταλαβαίνω και έτσι περνάει ο καιρός..
Η εξεταστική ξεκίνησε, για το διάβασμα δεν θα το έλεγα!!

Η βδομάδα που έρχεται είναι πιο ουσιαστική και τα αποτελέσματα θα δείξουν πως τα πήγα..
Μέχρι στιγμής τα πράγματα κυλάνε ήσυχα.

Πήρα βραβειάκι φιλίας από το Μarouli!!! Σ'ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ :)
Με τη σειρά μου θα το δώσω σε όποιον περάσει από το ταπεινό ιστολογιάκι μου χωρίς εξαίρεση!! Είστε όλοι σας ένας κι ένας πιστεύω!!

Καιρό τώρα σκέφτομαι να κάνω ανάρτηση, σκέφτομαι θέματα και όλο το αφήνω.
Στεναχωριέμαι που το έχω αφήσει λίγο έως πολύ στη μοίρα του..

Σας παρακολουθώ όμως όλους όσο περισσότερο μπορώ και χαίρομαι γιατί συνειδητοποιώ πόσο ξεχωριστοί άνθρωποι υπάρχουν εκεί έξω..

Καλό σας βράδυ και σε καλή μεριά το βραβείο!! :)

Γιορτά(ΖΩ...);

Σήμερα είναι τα γενέθλια μου..!

Ε ναι λοιπόν έγινα αισίως 22.

Ναι ναι , ξέρω.. Χρόνια πολλά, πολύχρονη, ο,τι επιθυμείς και τα σχετικά...

Έλα που δεν νιώθω καθόλου έτσι..
Μια ακόμη συνηθισμένη μέρα στις πολλές που θα ακολουθήσουν..
Πάλι καλά που βγήκα λίγο από το σπίτι και ξεχάστηκα..
Ας είναι καλά οι φίλες μου που είχα για παρέα.

Τι κι αν σε θυμούνται οι λίγοι γνωστοί του κύκλου σου..
Τι κι αν στο Facebook βλέπουν πότε γιορτάζεις και γεμίζει το προφίλ;
Αν δεν έχεις αυτούς τους 4-5 φίλους να ακούσεις και να πεις δυο κουβέντες τι να το κάνεις;

Λιτά λοιπόν φέτος θα την βγάλουμε.
Με μια βραδινή βόλτα, χωρίς τούρτες, κεράκια και ευχές...
Με κάποιες απουσίες σε αγαπημένα πρόσωπα..
Αλλά τι να κάνεις; Δεν γινόταν αλλιώς..
Και σε κάποιες αγκαλιές...

Πάμε σε άλλα τώρα.
Τελευταία δεν είμαι αισιόδοξη για τίποτα..
Μοιάζουν όλα τόσο δύσκολα..
Ακούω και βλέπω καταστάσεις και σκέφτομαι τι θα κάνω όταν ξεκινήσω να δουλεύω πάνω στο επάγγελμα που σπουδάζω και αν πάνω απ'όλα θα μπορέσω να βρω δουλειά με τα προσόντα που έχω και τα οποία δεν είναι και τα καλύτερα...

Εδώ σε εταιρίες δεν πιάνονται οι στόχοι και χωρίς δεύτερη ευκαιρία ξεκινάνε οι απολύσεις..
Ο πατέρας μου έχει τρελαθεί να τρέχει, τιραμόλα τον έχουν κάνει και τρέμει μην μείνει χωρίς δουλειά..

Όλα αυτά γυρνάνε στο μυαλό μου και άλλα τόσα...

Και ο βασικός μισθός έπιασε τα 500 ευρώ με δυνατότητα ρύθμισης από τον εργοδότη..
Καλά πάμε, άντε να ζήσεις μετά..

Αυτό αισθάνομαι.. ότι δεν ζω!
Και δεν ξέρω τι να κάνω για να το αλλάξω αυτό...
Η μέρα αλλάζει σε λίγα λεπτά και ελπίζω να αλλάξει και κάτι στη ρουτίνα μου!!

Καλό σας βράδυ και συγγνώμη για το ψυχοπλάκωμα!!! :Ρ

Ντροπή..

Μόνο θλίψη με περιβάλει..
Δεν μπορεί να είναι αλήθεια..
Σε τι κατάσταση έχουμε φτάσει πια..
Ντρέπομαι για όλα αυτά που έγιναν και για όσα θα ακολουθήσουν.

Θέλω να ελπίζω, σε κάτι καλύτερο που έρχεται και απλά δεν είναι ακόμα φανερό, αλλά ακόμα και η ελπίδα μου θολώνει μέσα μου..

Είμαστε ικανοί για το καλύτερο αρκεί να το θελήσουμε..

Υπάρχει κι άλλος πάτος άραγε;
Γιατί κάποια στιγμή, πρέπει να επιτέλους να σηκωθούμε..

Αντίο σε 4 ψυχές που έφυγαν άδικα..

Διακοπές γιόκ!! :)

Ξανά πίσω λοιπόν... πάει και το Πάσχα, πάνε οι διακοπές..
Καλά είχα συνηθίσει δύο βδομάδες τώρα, από Δευτέρα στο λούκι της σχολής!

Γύρισα από το εξοχικό μου στην Ερέτρια.
Πολύ όμορφα πέρασα, από τις χρονιές που θα θυμάμαι..
Έκανα Ανάσταση σε ένα μικρό εκκλησάκι λίγο πιο κάτω από το σπίτι μας με λίγο κόσμο, ησυχία και κατάνυξη..
Από τις λίγες φορές που έχω καταλάβει και νιώσει το κλίμα της ημέρας.. Ούτε βεγγαλικά και φασαρίες επιτέλους!!

Ηρέμησα πραγματικά πολύ.. διάβασα τα βιβλία μου, έκανα τις βόλτες μου, κατέβηκα το βουνό με το ποδήλατο (είμαστε και σχετικά ψηλά πανάθεμά μας) και μετά άντε ανέβα με τα πόδια και στην αγκαλιά το ποδήλατο.. πολύ γέλιο!! Κοινώς μου βγήκε η γλώσσα, δεν πειράζει καλό κάνει!! Το μόνο που δεν έκανα είναι τις εργασίες μου για τη σχολή.. Γι' αυτό υπάρχει η Κυριακή!!

Το δυσάρεστο ήταν πως μας έκλεψαν τις μικρές πλάκες του φωτοβολταΐκού που είχαμε βάλει πρόσφατα. Άντε δίνε πάλι 2.500 ευρώ για να το αντικαταστήσεις.. Άλλη δουλειά πάνω στο βουνό δεν έχουν από το να σκαρφαλώνουν τις περιφράξεις και να παίρνουν την περιουσία του άλλου; Δεν μπορώ να καταλάβω τι σκέφτονται αυτοί οι άνθρωποι.. Το έχουμε ξαναπάθει, την προηγούμενη φορά από τα 3 ποδήλατα μας άφησαν το ένα. Είναι και επιλεκτικοί βλέπεις.. Παρόλ' αυτά το ξεπεράσαμε τι άλλο μπορείς να κάνεις άλλωστε..

Πως περνάει πάντως ο καιρός.. Βραδιάζει και δεν το καταλαβαίνω. Θέλω να έρθει και το καλοκαίρι πολύ!! Αν και θα ξεμυαλιστώ όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή και θα έχω και το διάβασμα από πάνω μου..

Οι μέρες που περάσαν μπορεί να είχαν λίγο αεράκι αλλά ήταν το καλύτερο μου..
Παντού σύννεφα, κι από αυτά τα αφράτα που μου αρέσουν.
Άλλο που δεν ήθελα να αγναντεύω!!

Να είστε καλά και να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο..
Λένε πως ο καιρός θα χαλάσει αλλά δεν μας πτοεί τίποτα!! :)

Φιλάκια!!!

Καλή Ανάσταση!!!

Σε λίγο φεύγω για το εξοχικό με τους δικούς μου και είπα να περάσω να σας ευχηθώ!!
Να περάσετε όμορφα με τους ανθρώπους που αγαπάτε..
Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σε όλους σας!!

Come back..!

Ε ναι λοιπόν αποφάσισα να γράψω..
Το ποντίκι πάτησε στο «νέα ανάρτηση» μετά από πολύ καιρό!
Εξεταστική και βαρεμάρα που φέρνει το τέλος της να τα αποτελέσματα..
Τώρα βέβαια τρέχω με τα εργαστήρια μου.. άλλο από κει!!
Το νέο εξάμηνο άρχισε και ούτε που πήρα χαμπάρι.
Έφτασα και στο Ζ’, ούτε αυτό το κατάλαβα. Μα καλά που ζω;
Η εξεταστική έφυγε όπως και κάποια μαθήματα που πέρασα και πολύ χαίρομαι γι’ αυτό! Τώρα παρακαλάω να τα πάω καλά τον Ιούνη αλλά μέχρι τότε βλέπουμε.
Το πτυχίο πάντως και η πρακτική σιγά σιγά αχνοφαίνονται.
Τα πρωινά που φεύγω για τη σχολή και ειδικά τις τελευταίες μέρες, βγαίνω από το σπίτι και είναι τόσο όμορφος ο ουρανός και ταυτόχρονα με κατακλύζει αυτή η μυρωδιά από τις ανθισμένες νερατζιές..
Πόσο την λατρεύω αυτή την εποχή!!
Υπόσχομαι να γράψω ξανά και πολύ σύντομα μάλιστα!!
Φιλάκια σε όλους και θα περνάω πιο συχνά από τα σπιτάκια σας :)
Kαληνύχτα και μια ωραία μέρα να ξημερώσει για όλους σας!!!!

Άλλη οπτική..

Σπορέας Άστρων...

Έτσι ονομάζεται το άγαλμα της παρακάτω φωτογραφίας.

Βρίσκεται στο Κaunas, Lithuania.

Την ημέρα μπορεί να περνάει απαρατήρητο.

Κι άλλος μπρούτζος, σοβιετική κληρονομιά..

Όμως η νύχτα πέφτει και το άγαλμα ξαναβρίσκει τ'όνομά του..

Μην σταματάς να σπέρνεις αστέρια...

ακόμα κι όταν δεν φαίνονται με γυμνό μάτι!

Δεν είναι υπέροχο;!

Ένα από τα καλύτερα mail που μου έχουν στείλει!!

Γι' αυτό μην το βάζεις κάτω..

Λίγη φαντασία και το κατάλληλο φως μπορούν να μετατρέψουν το αόρατο στα μάτια κάποιων στα δικά σου αστέρια και όνειρα..

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους σας με πολλά χαμόγελα και ταξίδια, μυαλού !!

:))